Uitstapje Nieuw Zeeland, op bezoek bij mijn tante

Aangezien mijn working-holiday visum niet was goedgekeurd toen ik Nederland verliet wist ik dat ik nog een uitstapje naar een ander land moest maken om dit te regelen. Ik had een toeristenvisum toen ik Australië binnen kwam en daar kan je maar 3 maanden aan een stuk mee in Australië blijven. Daarnaast mag je ook niet werken in het land als je dit visum hebt. Met een working-holiday visum mag je, zoals het visum als zegt, werken en 1 jaar in Australië blijven. De overheid heeft bepaald dat je het working-holiday visum niet vanuit het land kan aanvragen, alleen maar vanuit het buitenland. Hierdoor wist ik dat ik Australië nog zou moeten verlaten en ik vond dit een mooie gelegenheid om mijn tante op te zoeken in Nieuw Zeeland.

Woensdag 20 juli ben ik naar Auckland gevlogen en vanuit daar ben ik met de Intercity bus naar Hamilton gegaan. De reis zat aardig tegen want het vliegtuig had een uur vertraging, ik vergat mijn telefoon in het vliegtuig waardoor ik terug moest EN ik was even vergeten dat ik een broodje met kip in mijn tas had. Gelukkig herinnerde ik me dat net voordat ik de douane doorging maar ik moest wel naar de rij gaan staan voor de speciale gevallen waar heel mijn tas is leeg gehaald. Ze zijn heel streng in NZ en als ik me niet herinnerd had dat ik dat broodje in mijn tas zat, had me dat $400 dollar gekost. Best een duur broodje dan! Samen met de medewerker van de douane heb ik heel hard gelachen om dit "foutje".

Karen, mijn tante, stond me op te wachten bij de bushalte en na een stevige knuffel zijn we doorgereden naar supermarkt om boodschappen te doen. We zijn daarna naar haar nieuwe huis in Hamilton en ze vertelde me dat er zondag een ceremonie zou zijn voor mijn oom Peter die op die dag precies een jaar geleden gestorven was. Het was puur toeval dat ik er deze datum was maar ik kon haar wel helpen met het e.a. ter voorbereiding van de ceremonie. Donderdag en vrijdag moest Karen gewoon werken dus ik ben op donderdag zelf Hamilton gaan verkennen en vrijdag ben ik in de middag naar Raglan gereden. Raglan staat bekend als een surfer walhalla en mooie schilderachtige omgeving met zwart zandstrand. Het was inderdaad een plaatje om te zien en een goede plek om een wandeling te maken. Ik vond meteen dat Nieuw Zeeland er anders ziet uit dan Australië maar ik vind het moeilijk om te zeggen wat het nou precies is. Beide hebben heel veel mooie natuur alleen in Nieuw Zeeland lijkt het wel wat fijner dan in Australië.

Zaterdag heb ik samen met Karen allerlei dingen in en om het huis gedaan die nog moesten gebeuren en zondag in de ochtend hebben we van alles gedaan ter voorbereiding van de ceremonie die in de namiddag zou zijn. Marijn, de dochter van Karen, en een vriendin van haar, Noelani, zouden eigenlijk ook aanwezig zijn bij de ceremonie maar de vlucht die zij moesten hebben vanaf Churchill (NZ) was geannuleerd vanwege het slechte weer. Zij konden er dus niet bij zijn maar aangezien er 25 man kwam moest het wel doorgaan. Het idee was om een boom te planten met het as van Peter daar onder en gelukkig had Karen twee bomen die Peter allebei mooi vond dus we zouden de tweede boom later die week planten met zijn vieren. De ceremonie ging goed en het was fijn om iedereen te ontmoeten die zoveel voor Karen betekend hadden. In de avond ben ik Marijn en Noelani van het busstation gaan halen en hebben we met zijn alle gezellig gezeten en bijgepraat. Ik had mijn nichtje al 8 jaar niet gezien dus er was genoeg te bespreken.

De rest van de week ben ik samen met Marijn en Noelani op pad geweest. Maandag zijn we naar een groot winkelcentrum in Hamilton geweest dat The Base heet. Daar hebben we wat rondgewandeld, geshopt en genoten van een lekkere lunch. Op donderdagavond zijn we hier nog een keer naartoe gegaan omdat er ook een bioscoop in zat. Karen, Marijn en ik zijn naar de film Star Trek Beyond gegaan die daar werd afgespeeld op het grootste scherm dat ze hadden en dat was groot!

Dinsdag zijn we zijn naar de Hamilton Gardens geweest, deze tuinen hebben in 2014 de international garden of the year award gewonnen. De prijs wordt uitgereikt aan tuinen die zich het beste profileren als toeristenattractie. Het was nu winter waardoor er weinig bloemen in bloei stonden maar het was nog steeds prachtig om te zien. In sommige tuinen werd je meegenomen naar een ander deel van de wereld en in andere lieten ze je de productiviteit van een tuin zien. Ik vond het erg fijn om door te tuinen heen te lopen en af en toe ergens te zitten en te genieten van de rust om je heen.

De volgende dag zijn we naar Rotorua geweest en dit ligt in een gebied met veel de geometrische activiteit dus er komt overal stoom uit de grond en het ruikt naar zwavel. Daar moest ik wel even aan wennen want dat is niet een hele aangename geur maar ik moet zeggen hoe langer je er rond loopt hoe minder erg je het ruikt. Er wonen natuurlijk ook allemaal mensen in Rotorua dus het zal vast wennen ;). We zijn met zijn drieën naar de Polynesian Spa gegaan waar je buiten in verschillende baden kon liggen van 38 tot 42 graden. Heerlijk liggen dobberen met een uitzicht op het meer van Rotorua. Volgens mij was het maar goed dat we in de winter waren want als het in de zomer zo warm ga je niet vrijwillig in een warm bad zitten.

Op donderdag ben ik in de ochtend naar de Waitomo caves gereden waar ik een avontuur aan zou gaan van 5 uur met abseilen, klimmen, raften en tubing. Het mooiste van de toer is dat je tijdens de activiteiten langs de welbekende glow worms komt van de Waitomo caves. Toen ik daar aankwam begon het heel hard te regenen en te stormen waardoor de rivier te hoog stond en het avontuur niet door kon gaan omdat het te gevaarlijk zou worden. Ze hebben me opnieuw ingeschreven voor de dag erna, op de hoop dat het dan wel door zou gaan. Ik ben terug gereden naar Hamilton waar Marijn en ik besloten hebben dan maar naar Hobbiton te gaan. Hier zijn delen van de films Lord of the rings en The Hobbit opgenomen en ze hebben de movie set laten staan zoals ze die toen ook hebben gebruikt. Het was erg leuk om daar rond te lopen en erachter te komen hoe ze precies de film hebben gemaakt en wat er achter de schermen allemaal heeft gespeeld. Na de toer kregen we nog een complementair drankje in the green dragon waar we voor de openhaard hebben gezetten om lekker op te warmen.

Vrijdag was het weer heel hard aan het regen en stormen waardoor de activiteit weer werd afgeblazen. Helaas is dat avontuur niet doorgegaan dus ik denk dat ik nog maar een keer terug moet naar Nieuw Zeeland om dit toch mee te maken :). Ik heb die dag thuis gechillt met Marijn en Noelani en de laatste dingen in het huis van Karen gedaan die nog moesten gebeuren. Zaterdagavond vloog ik alweer terug van Auckland naar Melbourne. We hebben die ochtend eerst de andere boom nog gepland en zijn daarna naar Auckland gegaan om daar nog een dagje door te brengen. Het hoogtepunt, letterlijk en figuurlijk, was de Sky tower. Deze toren is 220 meter boven Auckland met een panoramisch uitzicht tot wel 80 kilometer in elke richting. Het was niet heel helder maar nog steeds was er genoeg om te zien. Verbazingwekkend viel mijn hoogtevrees opnieuw heel erg mee, zelfs op een glazen plaat staan lukte me zonder helemaal in paniek te raken. In de avond hebben Marijn en Noelani me afgezet op het vliegveld en de reis ging dit keer heel voorspoedig. Rene heeft me opgehaald van Melbourne airport en we zijn daarna doorgereden naar Healesville om vanuit daar mijn nieuwe avontuur te starten met mijn nieuwe visum.