Once upon a time in the West

Na de vakantie met familie de Haan ben ik op 17 januari terug gevlogen naar Perth. Ik had mijn auto laten staan bij een vriendin in Perth en die stond nog keurig op me te wachten toen ik terug kwam. Voor de aankomende tijd had ik me voorgenomen even lekker te genieten van de vrijheid en niet meteen op zoek te gaan naar werk of iets om me bezig te houden. Een van de dingen die ik zeker nog wilde doen in Australië was het bezoeken van een paar festivals. Samen met wat nieuwe vrienden die ik in Perth had leren kennen ben ik naar 4 festivallen geweest: Trancition in een nachtclub Villa (Code Black), Habitat Garden Party (Hernan Cattaneo + ANNA), Hidden (Drum & Bass and Dupstep) en Electric Gardens (Eric Prydz, Basement Jax, Guy Mantzur). Stuk voor stuk leuke festivallen en heel anders dan ik in Nederland gewend ben. Dit waren ook muziekgenres waar ik in Nederland niet vaak een festival heb meegemaakt dus ik zal er een paar in Nederland moeten bezoeken om echt de verschillen te kunnen noemen. Mijn grootste verbazing was over het feit dat iedereen netjes in een rij gaat staan voor de bar en niet allemaal naast elkaar zoals wij in Nederland gewend zijn. Ik vond dit super beleefd en respectvol en toen ik dit aangaf in de groep zeiden ze dat de meeste Australiërs dit ook gewend zijn. Hier kunnen wij nog wat van leren vind ik!

Een van de weken in deze 2.5 maand heb ik een minitripje gedaan naar Margaret river en voornamelijk de zuidelijke omgeving daarvan. Ik was daar al een keer geweest met Eline maar we hebben toen eigenlijk maar heel kort de tijd gehad en zijn niet langs de zuidelijke kustlijn gegaan. Er werd mij verteld dat de zuidkust ook echt de moeite waard was om een kijkje te nemen en daar hadden ze helemaal gelijk in. Onderweg naar de zuidkust kwam ik langs the valley of the giants waar je een tree top walk kon doen, erg indrukwekkend hoe hoog die bomen zijn! Via Nornalup en Denmark ben ik in Albany aangekomen en het uitzicht daar over de oceaan was onbeschrijfelijk mooi. Het klimaat daar is een stuk kouder dan in Perth en de meeste Australiërs vinden het ook te koud. Ik vond het zelf erg lekker maar had ook geluk dat ik er in de zomer was. Op de terug weg naar Perth ben ik ook nog gestopt bij Hamelin Bay wat bekend staat om de wilde pijlstaartroggen die vlak langs de kust komen. Ik had geluk omdat er een was die erg nieuwsgierig over mijn voeten heen zwom. Ze voelen heel glad en glibberig aan en zijn enorm groot, wat een ervaring weer.

In Perth zelf heb ik ook meerdere uitstapjes gedaan onder andere naar het Aqaurium of West Australië, het Cohunu Koala park, Wave rock en Augusta. Het aqaurium liet goed zien wat je allemaal in de oceaan tegen kan komen hier in Australië. Ze hadden zelfs een display van alle dodelijke dieren in de zee zoals de box jellyfish en de steenvis. Duidelijk voor mij dat je daar niet bij in de buurt wil komen. Na de ontdekking van wat er in de oceaan zit was het koala park een goede tentoonstelling over de dieren die op het land leven. Ik mocht zelfs een van de koala's knuffelen en voeren tegen een kleine betaling. Ze voelen heel zacht aan maar hebben wel flinke nagels waar je voor uit moet kijken dat ze je niet krabben. Wave rock is een van de bekende natuurverschijnselen van Australië en heeft de naam gekregen omdat het lijkt alsof er een enorme oceaangolf versteend is. Ik heb hier even de golf gepakt en een wandeling gemaakt om en door het gebied. In Augusta was ik uitgenodigd voor de verjaardag van een dame die ik heb leren kennen op een van de festivallen. Ze had een vakantiehuis gehuurd voor een weekend en een aantal vrienden uitgenodigd om samen met haar, haar verjaardag te vieren. Dit was een gezellig en geslaagd weekend. We hadden super mooi weer en hebben gekajakt, gevist en genoten van zonsondergang. Daarnaast heb ik ook mijn eerste barbecue in huis meegemaakt, ze vonden het buiten te koud dus al het hebben en houden werd naar binnen verhuist want daar was het toch veel gezelliger!

Ondanks mijn voornemen om van de vrijheid te genieten werd er mij aangeboden of ik werk wilde doen met schapen in Merredin. Dit is een plaats wat midden in de wheatbelt van West Australië ligt. Aangezien ik dat nog nooit had gedaan en altijd wel in ben voor iets nieuws leek me dat een leuke ervaring! De eerste week dat ik heb gewerkt met schapen was mijn hoofd taak het opdrijven van de schapen in de crutching trailer. Even een korte uitleg: crutching is het verwijderen van de wol rond de staart en tussen de achterbenen van een schaap. Schapen met zware vachten krijgen vaak vlekken op de achterkant van de vacht en om de schapen geen hinder daarvan te laten ondervinden of de vacht te beschadigen wordt deze wol verwijderd door crutching. Samen met Mitch (de hond) en een stok lukte het me aardig om ze omhoog te drijven. Het vervelende van de schapen was alleen dat als er eentje de andere kant op gaat de rest volgt. Gelukkig werd mij uitgelegd dat je de schapen vooral kan sturen door een hand voor hun hoofd te houden of zelfs het hoofd om te draaien zodat ze de goede richting op gaan. Dat hielp enorm en volgens de crew had ik aardig snel door hoe het werkte. Naast crutching heb ik ook meegeholpen met het verplaatsen van de schapen naar andere paddocks en het herzien van de omheining waar de schapen werden ingedreven rondom de scheerschuur.

De tweede week werken met schapen heb ik op een andere plek geholpen met het scheren van de schapen. Ik was samen met twee andere de roustabout (roustie) zoals ze dat hier noemen. Mijn taak was het oppakken van de vachten en deze op een tafel uitgooien. Daarna moest je rondom de tafel lopen en de zweetstukken en andere minder wenselijke delen van de vacht te verwijderen, dit noemen ze skirting. Er zat nog een hele techniek achter het uitgooien van een vacht zonder dat deze helemaal verstrengeld raakte. Het duurde even maar wederom kreeg ik het snel onder controle. De enige vachten waar ik echt moeite mee bleef houden waren die van de rammen omdat deze een stuk groter waren. Het was fysiek erg zwaar werk omdat de schapenscheerders erg snel zijn en je continue bezig bent vachten op te pakken, schapen omhoog drijven of stukken wol opruimen maar ik vond het super om te doen en tussen de echte Aussies te werken!

Naast deze twee fysiek gezien wat zwaardere banen heb ik ook een hele relaxte "baan" gehad in Mandurah. Een dame die ik al een tijd geleden in Mandurah had leren kennen was op zoek naar iemand die 2 weken op haar huis en hond wilde passen. Omdat ik in de buurt was en weinig andere verplichtingen had leek me dat wel een geschikte bezigheid op dat moment. Toby (de hond) en ik zijn elke ochtend en avond naar het strand gegaan voor een wandeling en hebben onwijs veel samen gespeeld. Ik heb genoten van het hebben van een eigen, vaste plek voor 2 weken. Tijdens deze weken was de eigenaresse van de paaldansstudio in Mandurah een week op vakantie en dus op zoek naar iemand die haar lessen kon overnemen. Dit kwam perfect uit met mijn verblijf in Mandurah en het leek mij ook heel leuk om weer wat lessen te geven. De lessen waren van verschillende niveau's en ik was een klein beetje bezorgd of mijn techniek van het lesgeven wel aan zou slaan bij de leerlingen. Gelukkig vonden ze het allemaal erg leuk, uitdagend en verfrissend hoe ik de lessen gaf en dat gaf mij een erg goed gevoel. Ik heb de eigenaresse een paar weken daarna ook nog geholpen met een fotoshoot voor de leerlingen door ze elke keer in de juiste positie in de paal te krijgen. Hier heeft ze mij een gratis shoot voor terug gegeven en een hele leuke dag samen met alle meiden.

Na 2.5 maand ongeveer op dezelfde plek te zijn geweest ging het bij mij toch weer jeuken om verder te reizen door Australië. Ik heb genoten van mijn tijd in Perth maar het is tijd voor mij om nieuwe avonturen op te zoeken en verder te gaan met de reis die ik 10 maanden geleden ben begonnen :)