Roadtrip met Maud
Door: Laura
Blijf op de hoogte en volg Laura
28 Juni 2016 | Australië, Sydney
Het begin was goed, in de stad, nu kijken hoe het op het platteland zou zijn. Op vrijdag hebben de auto opgehaald en na wat tegenslag met de verkoper en het overschrijven hebben we toch besloten de auto mee te nemen om geen vertraging op te lopen voor de rest van de reis. We zijn eerst terug gereden naar Healesville om de spullen in te laden en daarna zijn we doorgereden richting de GOR. Het eerste plaatsje waar we aankwamen was Torquay en daar hebben we ook meteen overnacht omdat het al donker was toen we aankwamen. In de ochtend werden we verrast met de prachtige stranden van Torquay en alle surfers die daar golven aan het pakken waren, ook al was het winter. We hebben een ochtend wandeling gemaakt langs het strand en zijn daarna doorgereden om het welbekende bord van de GOR te vinden. Bijna iedereen die de GOR heeft gereden heeft hier een foto gemaakt en wij dus ook. Ik heb nog niet alle kustlijnen van de wereld gezien maar deze was echt mega mooi. Elke bocht die je om ging werd je weer verpletterd door een fantastisch uitzicht. We zijn alle must sees afgegaan; Bells Beach, Lorne, Erskin falls, Apollo bay, Cape Otway, Twelve Apostels, Lorche & Gorge, London Bridge, Thunder case, Shipwreck coast en Island Bay. Het was niet altijd zonnig maar dat maakte op deze weg echt niet uit, stuk voor stuk waren het plaatjes. Bij Cape Otway zijn we nog op koala jacht geweest want volgens onze bronnen zaten er hier wel honderden. We hebben er welgeteld 1 gezien helemaal aan het begin en voor de rest alleen maar bomen bestudeerd. Het was wel een groot avontuur want het werd al donker en we zaten nog in de middle of nowhere. Gelukkig hebben we onze weg terug gevonden en we kwamen ook nog een roedel kangoeroes tegen die de weg overstaken dus dat was dan wel weer een bonus.
We hadden besloten om vanaf Port Fairy het land in te rijden om naar de Grampians te gaan maar voordat we daar naartoe reden zijn we nog in het Tower Hill Reserve geweest. Er was ons verteld dat we daar in de ochtend moesten zijn omdat we dan de meeste dieren zouden zien en dat klopte! Bij binnenkomst zagen we gelijk een paar kangoeroes die verbaast naar ons opkeken en een stuk verder liepen de emoes over de weg. Het enige wat nog ontbrak waren de koala's. Toen we het park uitreden hadden we ze nog steeds niet gezien dus zijn we nog een keer door het park gereden en gestopt bij het informatiecentrum. Daar heeft een van de rangers ons meegenomen naar een plek waar wel koala's zaten. Het waren er maar 3 maar we hebben ze gezien! Koala's in het wild, voor zover ze wild zijn. De ranger heeft ons ook nog geleerd hoe we een boomerang moesten gooien en dat is dus heel anders dan dat ik dacht. De boomerang moet bijna rechtop gegooid worden in een hoek van 10 graden en in een hoek 45 graden tegen de wind in. Maud was er meteen goed in en ik heb nog wat meer oefening nodig ;). We hebben onze reis vervolgt naar de Grampians wat een zandsteengebergte is. Daar zijn we naar verschillende punten gereden die de moeite waard waren om te zien: Boroka Lookout, Reed Lookout en de Mackenzie Falls. Helaas waren de wolken heel laag in het gebergte dus bij Reed Lookout zagen we helemaal niks, behalve wolken dan. Bij de andere twee punten hadden we wel helder zicht en konden we genieten van een uitzicht over het gebergte en een prachtige waterval. Er was een klein dorpje in de Grampians, Halls gap, maar daar was alles die avond dicht op een pizzeria na. Daar hebben we wat gegeten en omdat we ook nog helemaal naar Sydney wilde hadden we besloten die avond door te rijden naar Ballarat zodat we de volgende dag minder hoefde te rijden.
De route van de Grampians naar Sydney zou iets meer dan 1.000 kilometer omvatten en ik wist dat Khancoban daar ongeveer tussenin ligt. Dat zou wel een klein stukje om zijn maar Maud vond het de moeite waard om daar even te kijken en te overnachten. Natuurlijk waren we weer van harte welkom op de boerderij en na een gezellige avond plus in de ochtend een rondleiding voor Maud op het terrein zijn we verder gereden naar de Blue mountains. Dit is een gebergte wat net voor Sydney ligt waarvan heel veel reisorganisaties aanraden daar een kijkje te nemen. We kwamen in de avond aan en hebben in Blackheath geslapen om bij daglicht het gebergte te kunnen aanschouwen. Helaas!! Toen we wakker werden was er een en al mist om ons heen en tussen de bergen. We zijn wel over de Great Blue Mountain Drive gereden maar konden niet verder zien dan 15 meter. Bij de cliff view lookout zijn we een stuk gaan wandelen met de hoop dat het beneden misschien iets minder mistig zou zijn maar het werd niet beter. Overigens was het nog steeds een heel mooi gebied om in te wandelen. Maud wilde het nog proberen bij de Wenthworth Falls en ik ben zo blij dat we dat hebben gedaan. In het begin zagen we nog steeds helemaal niks maar hoe verder onze wandeling vorderde, hoe meer we zagen. Bij de waterval hadden we een super uitzicht over de Blue mountains en dat was nog maar een klein gedeelte. Ik kon me alleen maar voorstellen hoe dat zou zijn als er geen mist was geweest en we dus nog veel meer hadden gezien.
In de namiddag zijn we doorgereden naar Sydney waar we een hostel hadden geboekt voor 4 nachten. Het hostel ligt in de wijk Newtown wat bekend staat om zijn avond/nachtleven door alle restaurants en cafes die daar zitten. We zijn die avond dan ook meteen een leuk restaurant gaan zoeken en daarna hebben we toetje gegeten bij het chocolate cafe. Maud en ik waren instant verkocht want je mocht twee koekjes uitkiezen met daar ijs tussen en een saus naar keuze. Voor mij was het chocolade, chocolade en nog meer chocolade :). Toen we terug kwamen in het hostel hebben we met een stel Ieren nog een kaartspel gedaan wat erg leuk was, helemaal omdat Maud en ik aardig konden winnen!! De volgende dag hebben we weer een stadstoer gedaan door het centrum van Sydney en in de avond nog een door de wijk The Rocks, het meest historische stuk van Sydney. We kregen veel tips tijdens deze toeren waardoor we ook hier weer snel onze weg wisten te vinden. In twee dagen hebben we ontzettend veel meters gemaakt en bijna alle highlights van Sydney gehad: Opera House, Harbour Bridge, Darling Harbour, Royal Botanic Gardens, Sydney Markets, Chinatown en de Ferry naar Manly. Het enige wat we hebben overgeslagen is de Sydney Tower die 250 meter boven de stad uitsteekt. Deze ervaring hebben we vervangen door een kijkje te nemen in de O-bar waar je op de 47ste verdieping op een vloer staat die langzaam rond draait en uitkijkt over de hele stad en de haven. Volgens de gids was dit zelfs een beter keuze dan de tower omdat je in dit gebouw dichter bij de haven zat en er minder gebouwen tussen zaten.
Maandag moesten we heel vroeg opstaan omdat we gingen SKYDIVEN :D!!! We moesten met een bus vanaf het kantoor in de stad naar het vliegveldje toe wat ongeveer 1 uur rijden was. Op het terrein werd ons allemaal een instructeur toegewezen waarmee we de tandemsprong gingen maken. Na goed te zijn ingesnoerd moesten we in een klein vliegtuig gaan zitten voor de instructeur die ons tijdens het vliegen vastmaakte aan zichzelf. Op 4 kilometer hoogte werd de deur van het vliegtuig geopend en schoven we naar de opening. De spanning was wel aanwezig maar op een gezonde en prettige manier, ik was totaal niet bang. Daar ging ik dan, vrijwillig uit het vliegtuig. Het mooiste moment van de sprong vond ik de vrije val omdat je dan complete vrijheid voelt en een adrenaline kick krijgt die onbeschrijfelijk is. Ik zou het zo nog een keer doen!! Het was een fantastisch mooie ervaring. In de avond hebben we onze overwinning nog gevierd in de stad en zijn we die avond zeer voldaan naar bed gegaan.
De volgende dag zijn we weer in de auto gestapt om terug te rijden naar Melbourne want Maud zou donderdag al weer terug vliegen naar Nederland. Natuurlijk zijn we ook nog langs Bondi Beach gegaan wat de meeste zullen kennen van het programma Bondi Rescue. Dit is een baai net onder Sydney waar alle surffanaten naartoe gaan om wat golven te pakken. Het zag er precies zoals uit als op tv, een mooi licht strand en een blauwe zee. We zijn daarna via de kustlijn van Syndey naar Melbourne terug gereden over de Great Pacific Drive. Onderweg zijn we even van deze route afgeweken om een kijkje te nemen in Kangaroo Valley, we hadden gehoord dat dit de moeite waard zou zijn. Volgens mij hadden ze deze plek beter wombat valley kunnen noemen want we hebben maar 2 kangoeroes gezien en ongeveer 30 wombats. Op de Great Pacific Drive zijn we nog gestopt bij Fitzroy Falls, Cambewarra Lookout, Hyams Beach, Wilsons Promontory National Park en Phillip Island. Deze route was ook zeker de moeite waard maar een stuk minder spectaculair dan de Great Ocean Road. Het eerste stuk reed je wel langs de zee maar daarna hebben we veel bos gezien. Vanaf Philip Island zijn we doorgereden naar Melbourne Airport waar ik Maud af heb gezet en helaas onze reis alweer voorbij was. We hebben in het totaal 4.026 kilometer gereden en dat was het allemaal waard!
Ik heb een geweldige tijd gehad deze 2.5 week en zoveel van het mooie land Australië gezien dat ik niet kan wachten om naar de andere delen te gaan! Dankjewel Maud voor deze mooie ervaring, zonder jou was het lang niet zo mooi geweest.
-
06 Augustus 2016 - 18:46
Maris:
Holy shit jullie hebben echt onwijs veel gedaan. -
10 Augustus 2016 - 02:00
Monique:
Lieve Laura,
Toppie Maud, dat je zo snel in de gelegenheid was samen met Laura deze mooie reis te maken.
Ik ben stiekem wel een beetje jaloers, maar onze reis naar Laura komt zeker nog.
MOnique
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley