De eerste maand: Healesville & Melbourne

Op 27 mei ben ik na twee vluchten en een reis van 24 uur aangekomen in Australië. Ik heb een goede reis gehad en had erg veel geluk met de plekken in het vliegtuig. In beide vliegtuigen had ik mega veel ruimte omdat ik bij de ene helemaal vooraan zat en in de andere niemand naast me had. Niet dat ik dat echt nodig had maar het is natuurlijk fijn om zoveel ruimte te hebben en je niet opgesloten te voelen. Naar mate ik dichter bij Australië kwam kreeg ik steeds meer een dubbel gevoel over de reis en de bestemming. Het voelde niet eerlijk om deze reis in mijn eentje te maken maar ergens heb ik ook het idee dat ik de reis niet in mijn eentje maak. Dat gevoel van ongeloof en verdriet maar aan de andere kant ook de opwinding van dit grote avontuur. Ik moet het allemaal maar op me af laten komen en zien waar ik terecht komt. Niks staat vast dat is mij wel duidelijk geworden dus het plan is vooral om geen plan te hebben.

In Melbourne stond René al op me te wachten en integendeel van wat ik had gedacht was ik erg snel door de douane heen. Ik heb meteen aangegeven wat ik bij me had en ze hebben dat niet eens gecheckt. Ik zal er vast als een goede burger uitzien en erg geloofwaardig zijn overgekomen ;). René is een vriend van Titus en mij die in februari naar Australië is geëmigreerd. Hij woont nu in Healesville, ongeveer een uur van Melbourne vandaan en had aangeboden dat ik bij hem mocht blijven slapen for the time being. Dit aanbod kon ik natuurlijk niet afslaan en heb ik met beide handen aangegrepen. Het was fijn om niet meteen volledig in het onbekende te moeten duiken maar langzaam alles uit te zoeken en geen druk te hebben om onderkomen te vinden. René heeft me het eerste weekend meegenomen naar een winkelcentrum in Lilydale en we hebben gewandeld bij in het Maroondah Reservoir Park.

De eerste week heb ik heel veel gewandeld in de buurt van Healesville. Het viel me gelijk op dat er een hele andere geur hangt dan in Nederland, veel frisser en natuurlijker. Er is ook zoveel natuur en ruimte in Australië, heel erg anders dan wat ik gewend bent! De wandelingen deden me goed om mijn hoofd leeg te lopen en de nieuwe omgeving te ontdekken. De meeste dagen heb ik 4 tot 5 uur gewandeld en me laten verassen door verschillende dieren (kaketoes, papegaaien, walibi's) die op mijn pad zaten. Het landschap in Healesville is erg heuvelachtig waardoor het bij elk pad wat ik insloeg weer een avontuur was waar ik uit zou komen. De padvinder in mij kon aardig goed te weg vinden, op een dag na. Ik dacht wel even binnendoor te kunnen steken bij de Sanctuary van Healesville, maar dat was te dicht bebost om fatsoenlijk te kunnen lopen. Helaas moest ik een stuk van dezelfde weg terug lopen wat een wijze beslissing was maar wel minder spectaculair.

Op zaterdag zijn we naar een Australian football game geweest in het grootste stadion van Australië: Melbourne Cricket Ground (MCG). Australian football, of Footy zoals ze het hier noemen, lijkt op een rugbyvariant door de vorm van de bal en het geduw maar het heeft hele andere spelregels en de vorm van het veld is ovaal i.p.v. rechthoekig. Op zich hadden we het spel redelijk snel door en het was erg leuk om naar te kijken. In het stadion konden 100.000 man maar deze wedstrijd was niet zo druk bezocht dus ik denk dat 1/3 van het stadion gevuld was. Na de wedstrijd hebben we in Melbourne zelf nog wat gegeten aan de kade van de rivier en zijn we daarna langs de rivier richting de zee gelopen. Dat was iets verder dan we hadden ingeschat maar ach, alles in Australië is nou eenmaal ver :).

In de tweede week heb ik contact gezocht met een vriendin van me, Katinka, die in Melbourne woont. Ik ken haar van het sporten in Groningen en ze woont en werkt ondertussen al 3 jaar in Australië. We wilden samen gaan trainen dus ik ben van dinsdag tot en met donderdag met het openbaar vervoer naar Melbourne gegaan. Het was heerlijk om weer in de paal te hangen, ook al was dat nog maar een week geleden. We hebben ook nog een les gevolgd bij dezelfde studio als dat we zelf hadden getraind. Dit was in een hele andere stijl dan ik gewend ben maar wel erg leuk om te leren. Katinka vertelde me dat ze de aankomende twee weken in Europa zou zijn en vroeg of dat ik niet op haar huis wilden passen zolang zij er niet was. Daar heb ik volmondig ja op gezegd want wanneer krijg je nou de kans om twee weken in Melbourne te wonen en je eigen huis te hebben.

Het weekend ben ik weer terug gegaan naar Healesville omdat ik samen met René naar Khancoban zou gaan. In Khancoban heeft Titus op de boerderij gewerkt, daar was ik dus in januari ook al geweest. Het was fijn om daar weer te zijn en de mensen te zien die ons in januari zo goed hadden geholpen. De jongens die met Titus samen hadden gewerkt waren zaterdagavond naar de lokale pub gekomen waar we veel lol hebben gehad en ook veel hebben gepraat. Zondag zijn we naar een paardenfestival voor kinderen gegaan in Corryjong waar de kinderen van de manager van de boerderij aan mee deden. Het was fantastisch om te zien hoe die kinderen daar geleerd wordt met paarden om te gaan. Op maandag zijn we zelf op het paard gestapt en hebben we een mooie tocht gemaakt over het terrein. Het landschap is zo ontzettend mooi dat je niets anders kan dan alleen maar genieten.

De derde en vierde week heb ik dus in Melbourne gewoond, in de buurt Camberwell om precies te zijn. Vanuit daar ben ik bijna elke dag in de ochtend en in de avond gaan sporten op verschillende locaties in Melbourne. De stad is zo groot dat het niet heel gek is als je 1 tot 1.5 uur met openbaar vervoer moet terwijl je alleen maar aan de andere kant of in het centrum moet zijn. In Nederland zou je dan al halverwege het land zitten, bizar! Omdat ik zoveel moest reizen door Melbourne heen had ik al snel veel van Melbourne gezien. Sommige stukken ben ik bewust gaan lopen aangezien je dan nog meer van je omgeving mee krijgt. Het was interessant om te zien hoe de verschillende studio's de lessen gaven en ook wat de niveau's waren. Ik heb een paar meiden ontmoet tijdens de lessen die mij meegenomen hebben naar verschillende plekken in de stad. Dat was erg leuk maar ik heb ook echt genoten van de rust die ik had in het huis.

De laatste twee weekenden van deze maand ben ik ook bij verschillende auto's gaan kijken. Het lijkt mij de meest optimale manier om met een auto door Australië te reizen, je kan dan namelijk zelf bepalen waar je gaat of staat en je bent niet verbonden aan vaste routes. Ik had me bedacht dat het een busje moest worden waar ik ook in kon slapen zodat ik niet overal naar hostels zou moeten maar echt van de vrijheid kon genieten. René is met me meegegaan om naar de auto's te kijken aangezien hij veel meer verstand heeft van wat er IN een auto zit. Ik kijk naar het uiterlijk en bepaal of het voor mijn gevoel een auto is die bij me past :). We hebben een aantal mooie auto's gezien maar eentje sprong er voor mij uit, de Toyota Tarago. Niet dat dit nou een hele mooie auto is want het lijkt wel een onderzeeër, maar van alle auto's vond ik deze het fijnste rijden en deze was ook niet zo groot als de rest, prima voor mij alleen! Na minimale onderhandelingen heb ik de auto gekocht en ik zou die week erop de auto op kunnen komen halen. Kwam dat even goed uit want een vriendin van mij zou die week naar Australië komen om samen met mij een roadtrip te maken ;).